เบื่ออ่ะ ตั้งแต่เรียนมหาลัยมา ชีวิตไม่เคยมีความสุขแบบยิ้มได้แบบเต็มที่สักวัน ความสุขแบบตอนเรียนมัธยมไม่รู้ว่ามันหายไปไหนหมด เรียนก็ยาก กิจกรรมเยอะ บางทีขนาดจะสอบแล้วกีฬามั่ง โน่นนี่นั่นยังท่วมหัวอยู่เลย มันดูเหมือนมันไม่เป็นระบบไม่เป็นเวลา บางทีก็ชอบมีนัดเรื่อยเปื่อยทั้งๆที่มันไม่ได้จำเป็นอะไร บางทีก็มีเรียนตอนดึกทุ่มนึงเสร็จสามทุ่ม บางทีก็มีสอบตอนทุ่มนึง ไม่ก็เรียนวันเสาร์ อาทิตย์แบบไม่ค่อยมีเวลาว่างเลย บางทีก็รู้สึกเหมือนเราอยู่คนเดียว คิดต่างจากคนอื่นในหลายๆเรื่อง กิจกรรมก็ไม่ค่อยอยากจะเข้าร่วม เข้ากับคนอื่นไม่ค่อยจะได้ก็มันเบื่อนิ เจอแต่พวกน่าเบื่อ คนน่าเบื่อ พวกชอบนัดแล้วมาสาย เวลาไม่เป็นเวลา นัดทำงานแล้วมาเล่นไม่ยอมทำให้มันเสร็จๆ ชอบทำให้หงุดหงิดอยู่เรื่อยเลย งานก็ต้องทำเยอะบางทีเหมือนเราอยู่ท่ามกลางพวกอะไรก็ไม่รู้คุยกันแต่เรื่องหยุมหยิมไร้สาระ แถมบางทีไม่รู้คิดไปเองรึเปล่าว่าคนพวกนั้นบางทีก็มองเราแปลกๆ บางทีสายตาเหมือนกับมองมาแบบว่าดูถูกว่าเราทำไม่ได้เหมือนเค้า เราก็รู้สึกน่ะว่าก็คนเรามันต่างกันมันเก่งอันนี้แต่เราถนัดอีกอย่างถ้ามันมาอยู่ตรงที่ที่เราถนัดเรื่องนี้อยู่มันก็กลายเป็นแค่คนกากๆ คนนึงที่ทำอะไรไม่ค่อยได้เหมือนกันอะแหละ มันก็อย่างว่าคนรอบข้างหรือสภาพแวดล้อมรอบตัวเรามักมีผลกับเราเสมอมันก็เป็นส่วนหนึ่่งทีทำให้ชีวิตตอนนี้ไม่มีความสุขเอาสะเลย การบ้านก็แยะยิ่งสาขาที่เรียนก็อ่านหนังสือกันจนเหนื่อย ทำแลปกันจนเพลียโดยเพฉาะพวกแลปทดลองเนี่ย ต้องอยู่กับสารเคมี แลปแต่ละครั้งก็นานมากกกกก เรียนไม่กี่หน่วยยกิจแต่เจอแลป สอง สามตัวนี่แบบตารางแน่นเลย ยิ่งสาขาที่เรียนก็มีแต่แลปๆๆๆๆๆๆๆๆๆเมื่อก่อนอยากเรียนแลปสะมากมาย มาเจอเอาตอนนี้บอกได้เลยว่า "เข็ด" แล้วจริงเบื่อสภาพแบบนี้เต็มทีและเหมือนกับต้องทนให้ผ่านไปได้วันๆ ชีวิตมันน่าเบื่อขนาดนี้เลยหลอ เรียนก็เหมือนกันคณะที่เรียนอยู่รู้สึกว่ามันไม่โอเลยจริงๆ ต้องจมอยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆ จนครบสี่ปีเลยหลอตอนนี้รู้สึกเหนื่อยรู้สึกเหนื่อยท้อเต็มทีไม่อยากทำอะไรมันสักอย่างเลยวุ๊ย!!!!! เบื่อๆ
